Sporcuların başarıya ulaşmasındaki en öncelikli unsurlar, inanç ve teknik unsurlar başrolleri oynamakta. Hatta geçen ayki I, Tonya (C. Gillespie, 2018) yazısında ifade ettiğim gibi aktarmak gerekirse; “Bir kazanımın başarı hikayesine dönüşmesindeki en büyük unsurlar; mücadelenin zorluğu, yetenek, çok çalışmak ve bu üç maddenin oluşumuyla beraber gelen azami miktarda destek olarak açıklanabilir.” Bu ay için incelediğim Jerry Maguire’da ise bu zorlu yolculukların yalnızca birine değil, ikisine birden odaklanılmış. Başarı yolculukları paralel çizilmiş olan Jerry (Tom Cruise) ve Rod’un (Cuba Gooding Jr.) hikayeleri, alıştığımız klasik anlatı sinemasını sıkıca güçlendirilmesini sağlamaktadır.
Başarılı gittiği ve alanının en iyilerinden olduğu sporcu menajerliğinde tükendiğini hisseden Jerry, çalışma prensiplerini değiştirecek devrimci bir yazı kaleme alır ve bu yazı kariyerinin yok olmasında neden olur. Kendisi için tasarladığı kariyer, yazdığı yazıda şifrelerini verir. Az sporcuyla çalışma ve onun hayatının merkezinde olma gerekliliği. Kovulduğu şirketten yalnızca bir kişi, onun yazdığı yazıdan ilham alır ve Jerry’nin peşinden gelir. Jerry ile birlikte oradan ayrılan Dorothy (Renee Zellweger), Jerry’nin elinde kalan tek sporcu olan Rod Tidwell ile paralellik kurmasındaki en önemli unsurlardan olacaktır.
Kariyerini yalnızca paranın üzerine odaklayan Rod ise, büyük bir kontrat alarak emekliliğini garantileme planları yapmaktadır. Ailesine gösterdiği sevgiyi, hayatı boyunca yaptığı tek iş olan Amerikan futbolundan esirgemesi ve onu sadece paraya endekslemesi yüzünden; başarılı istatistikler elde etmesine rağmen kendini gösteremez ve bu sebeple NFL camiasında silik bir figür olarak görülür.
Menajerlik ve sporculuk alanında iki gözden düşmüş figür olan Jerry ve Rod, profesyonellik ve dostluğun ortak formülünü birbirlerinin hayatlarından gözlemledikleri ve birbirleri hakkında yaptıkları tespitlerle çözümlemeye başlar. Bu sayede Jerry ve Rod, birbirleriyle paralel hayatlar edinmiş ve başarılı iki figüre dönüşür. Artık ikisinin de mutlu bir aile hayatı, düşüş sonrası muhteşem sıçrama yapmış kariyerleri ve hayallerindekinden daha fazla maddi kazançları vardır.
Jerry’nin başarı ve mutluluk için kaleme aldığı manifestosu, hayatta pratik edilmiştir. Ancak bu sürecin meyve vermesi uzun ve dikenli bir yoldan geçilerek oluşmuştur. Rod ile birbirlerine sağladığı koşullar, bu yolculuğun başarılı olmasını sağlamış ve bu sayede Jerry, kovulduğu şirketin elemanlarından bile daha popüler bir menajer hâline gelmiştir.
Klasik anlatımcı sinemanın temel matematiği olarak nitelendirilebilecek “Tanıtım+Karakterin Ormanı (Üç-dört aşamalı zorluklar silsilesiyle gelişen süreç.)+Katharsis+Mutlu Bir Final” formülünü eksiksiz ve iki karaktere de uygulayan Jerry Maguire filmi, sporcu yolculuğunun yalnızca başarıyla gelişmediğini bizlere anlatan başarılı bir örnek olarak görülebilir.
Amerikan sinemasının 90’lardaki en önemli isimlerinden Cameron Crowe’un yazıp yönettiği ve senaryo tekniği açısından kusursuz görülebilecek film, modern zamanlarda alışılagelmiş ve Entourage (Doug Ellin, 2004-2011) dizisinden de aşina olunabilecek başarılı menajer modelinin de bir prototipini çıkartarak, günümüz sporcularının oluşturduğu figürün oluşma sürecine de bizleri tanık eder.
Sporda başarı kriteri olarak genel olarak gözlemlediğimiz başarı formülünün “destek” kısmının hem profesyonel, hem de manevi boyutu filmde incelenmektedir. Jerry’nin yazdığı manifesto ve kariyerinde ona mentorluk eden Dicky Fox’un (Jarred Jussim) öğütlerinden de anlaşılabileceği üzere, akıl ve kalbin birleşimiyle hayallerini kurduğumuz başarılara ulaşabiliriz. Bu sayede mutlu bir başarı hikayesinin konusu olmamız işten bile değildir.,
Bu film eleştirisi, Deplase Dergi’nin Nisan 2020 sayısında yayımlanmıştır.
